Voor ik Teach for Belgium leerde kennen was ik studente Handelswetenschappen aan de UGent. Ik leerde Teach for Belgium zelfs op mijn universiteit kennen. Het was Tineke die een presentatie kwam geven in één van de hoorcolleges. Ik dacht toen al langer aan een eventuele lerarenopleiding, maar had nog geen concrete plannen. Tijdens de uitleg van Tineke kon ik mezelf vinden in de visie en aanpak, en zag ik mezelf eerder in de rol van Teacher for Belgium. Vooral het aspect van de uitdaging, en het verschil kunnen maken voor een leerling waren doorslaggevend om mijn kandidatuur in te dienen.
De opleiding van Teach for Belgium was een ervaring en een leerschool die ik nergens anders had kunnen vinden. Om te starten als leerkracht op 1 september, zonder enige ervaring, in een stad die je niet kent en een taal die je niet 100% machtig bent, kan je wel een uitdaging noemen. Maar de dingen die ik sindsdien geleerd heb zullen mij voor de rest van mijn leven maken tot wie ik ben.
Ik koos ervoor om Nederlands te geven aan Franstalige jongeren. Ik vond het idee dat er een groot tekort was aan Nederlandstalige leerkrachten in Brussel frappant. Om met Franstalige leerlingen en collega’s samen te werken, maakte de uitdaging alleen maar groter. Mijn eerste idee was om enkel in het Nederlands les te geven, maar dat idee heb ik snel moeten bijstellen. Ik werd op 1 september in mijn Molenbeekse school geconfronteerd met leerlingen die nog nooit Nederlands hadden gehad, uit een DASPA-klas kwamen, zelf amper Frans konden spreken of schrijven, en waarvan er velen ook nog eens uit een moeilijke thuissituatie kwamen. Je kan wel begrijpen dat de motivatie om Nederlands te leren jammer genoeg ver zoek was. Het was dus snel duidelijk dat ik mijn verwachtingen zou moeten bijstellen.
Ondertussen heb ik geleerd dat elke leerling op een andere manier werkt en leert, dat er soms goede dagen, maar ook minder goede dagen zijn en dat ik wel degelijk een verschil kan maken voor mijn leerlingen. Toch is het niet altijd gemakkelijk om te geloven in je kwaliteiten als leerkracht. Ik heb bijvoorbeeld klassen van het tweede middelbaar waarin ze op het einde van het schooljaar examens moeten maken die hun verdere school-/ en werkcarrière bepalen. Die klassen brengen heel wat stress met zich mee want hoe bereid je een klas, van 24 leerlingen die allemaal een verschillend traject hebben afgelegd, voor op zulke belangrijke examens? Vele van mijn leerlingen komen uit differencié-klassen en/of hebben gedurende lange periodes geen leerkracht Nederlands gehad (door het grote tekort). Maar ik doe mijn best om voor elke leerling alles te geven om toch dat verschil tussen niet slagen en slagen te kunnen overbruggen.
Elk begin is moeilijk maar ik beschouw elke vooruitgang die ik boek als een overwinning, hoe klein ze soms ook mag zijn. Als ik zie hoe er in mijn uurtje remediation (die ik er vrijwillig bijneem) eerst 2 leerlingen zaten en nu meer dan tien. Als mijn leerlingen om een extra oefening vragen om ze dan de dag erna trots af te geven voor verbetering. Als een leerling zich na een les excuseert voor zijn/haar gedrag omdat ze begrijppen dat dit de les of mij stoorde. Als de helft van de klas slaagt voor een test of als ze trots zijn dat ze een onderwerp goed begrepen hebben. Ik laat vaak een leerling die het onderwerp goed begrepen heeft mijn assistent zijn. Die leerling mag dan extra uitleg geven aan de anderen of de oplossingen aan bord schrijven…
Het is constant een evenwicht zoeken tussen een goede band creëren met je leerlingen maar de relatie leerling-leerkracht wel duidelijk communiceren. Of tussen het programma volgen en dus alle materie gezien krijgen en de leerlingen gemotiveerd houden voor het vak door af en toe ook leuke activiteiten te doen.
Marlies, Master Handelswetenschappen, nu leerkracht Nederlands in het Franstalig onderwijs
