Philiep, 59 jaar, studeerde toegepaste economische wetenschappen, deed aansluitend een MBA en rolde het zakenleven in. Na 35 jaar aan de bedrijfstop is hij klaar voor de laatste 7 jaar van zijn carrière en wil hij dicht aan de bron, namelijk het onderwijs, ‘het talent van morgen ontdekken en ontwikkelen’. In september startte hij in het Brussels onderwijs als leerkracht wiskunde en wil hier bijdragen aan beter onderwijs voor àlle leerlingen. Een portret van een lathooglegger met heilig respect voor het leraarschap…ontmoet Philiep!
Ik heb mijn bedrijfscarrière altijd in periodes van 7 jaar gezien: de eerste 21 jaar (3 x 7) heb ik voor grote Amerikaanse bedrijven gewerkt in consumentengoederen. De tweede periode heb ik 14 jaar lang (2 x 7) binnen de consumentensector in Executive Search gewerkt. Nu ik nog 1 x 7 jaar te gaan heb, wil ik het onderwijs in, als een soort verlengde van de rode draad van mijn carrière. Ik ben de afgelopen 35 jaar altijd met mensen bezig geweest. Wat voor mij echt kenmerkend was in mijn werk in heel die periode, was dat ik altijd aan de monding gestaan heb van menselijk talent. Waar kunnen goede mensen ingezet worden en in welk vak? Om het in de termen van mijn branche te zeggen: ‘to discover and develop talent for a better future’. Ik wil nu de aandacht verleggen en nog dichter aan de bron werken, namelijk het onderwijs, en zo echt bijdragen aan een betere toekomst voor ons aankomend talent.
Goed onderwijs is de grootste hefboom voor socio-economische barrières, het eerste opstapje om de sociale ladder te beklimmen. Persoonlijk ben ik altijd heel erg geïnteresseerd geweest in alles wat met onderwijs te maken heeft. Dit heeft ook te maken met mijn eigen socio-economische achtergrond. Zonder het onderwijs dat ik genoten heb zou ik niet sta waar ik nu sta. Dit heeft voor mij echt het verschil gemaakt. Daarnaast word ik in mijn dagelijks leven geconfronteerd met de verhalen en de uitdagingen van het onderwijs. Ik heb drie, inmiddels volwassen, kinderen en mijn vrouw werkt op het secretariaat van een lagere school. Natuurlijk is het lerarentekort iets wat mij raakt.
Teach for Belgium ken ik al een hele tijd. Toen ik destijds mijn carrière startte bij Procter & Gamble, werkte Pierre Pirard (één van de oprichters van Teach for Belgium) daar ook. Via via hoorde ik dat Pierre op een bepaalde moment ging lesgeven in Molenbeek en daarna Teach for Belgium oprichtte, samen met Etienne Denoël. In mijn laatste job heb ik een prijs gewonnen en toen ik een goed doel moest uitzoeken om dit geld aan te doneren, heb ik dan ook voor Teach for Belgium gekozen omdat ik volledig achter de missie en visie sta.
Voor mij is de aanpak, de filosofie en de doelstelling van Teach for Belgium binnen het onderwijslandschap vrijwel uniek. Het feit dat de nadruk wordt gelegd op het concept van kansengelijkheid, onafhankelijk van je socio-economische achtergrond spreekt mij enorm aan. Daarnaast is het een programma dat echt toespitst op de praktijk en de grootstad, en de onderwijstechnieken vind ik dus enorm interessant, vooral omdat ik geen lerarenopleiding gevolgd heb. Je kunt kennis meebrengen en je de stof helemaal eigen maken, maar het is toch echt het klasmanagement en hoe je met diversiteit omgaat wat het verschil maakt.
Ik hoop tijdens mijn deelname aan het programma vooral nieuwe zaken te leren en uit mijn comfortzone gehaald te worden. De begeleiding gedurende 2 jaar door een mentor, de continue feedback, het feit dat je altijd iemand kan bellen, maar ook uitgedaagd zal worden, dat is onbetaalbaar. Daarnaast geeft het een gevoel van veiligheid en saamhorigheid dat je deel uitmaakt van een cohorte, je weet dat je er niet alleen voor staat. Zonder de omkadering van Teach for Belgium had ik de stap niet gezet.
De zomertraining zelf was heel intens, maar goed georganiseerd en heel afwisselend. De focus ligt echt praktische handvatten en het nabootsen van realiteitsgetrouwe situaties, en tijdens de didactiek en practice time modules heeft het zweet me regelmatig op de rug gestaan. De ZomerAcadémieD’Été heeft me vooral dichter bij de leerlingen gebracht. Die eerste ontmoeting met hen was cruciaal voor mij, je wordt ineens geconfronteerd met de realiteit die vanaf 1/9 opeens elke dag de jouwe is. Ik wilde vooral dat zij iets zouden hebben aan mijn lessen, het is uiteindelijk toch een stuk van hun vakantie die zij opgeven om 2 weken zomerschool te volgen.
Ik weet dat het moeilijk gaat zijn en dat het heel hard werken gaat zijn, maar na de intensieve zomer voel ik dat de basis er is. Ik weet waar mijn sterktes zijn en ik kijk met vertrouwen naar mijn start voor de klas. Ik wil dat de leerlingen zelfvertrouwen hebben in hun kunnen, dat ze zich comfortabel voelen in de stof om het schooljaar tot een goed einde te brengen, en dat ze geloven in hun vooruitgang.
Ik heb het gevoel dat ik na die 35 jaar (5 x7), nu voor de laatste 7 jaar de meest uitdagende en moeilijke opdracht op mij neem. Ik heb enorm veel waardering voor iedereen die in het onderwijs staat. Ik weet dat er een gevoel van onderwaardering heerst onder leerkrachten, maar ik kan je zeggen dat ik heilig respect heb voor hen. Het is een enorm uitdagende job, veel uitdagender dan wat ik de afgelopen 35 jaar heb gedaan.
Ik wil voor mijn leerlingen de leerkracht zijn die de lat hooglegt en erin gelooft dat iedereen kan leren. Ik vind het het belangrijk om leerlingen te leren geloven dat ze verder kunnen komen dan ze zelf misschien denken en dat ze keuzes hebben. Wat het leven brengt kan je moeilijk voorspellen, maar je komt nooit in een levenssituatie terecht zonder alternatieven. Door het onderwijs creëer je keuzes voor jezelf, wat je ermee doet ligt dan bij jouzelf. Je bent verantwoordelijk voor je eigen leven maar het onderwijs, en specifiek de leerkracht, kan hier de grootste emanciperende en stimulerende rol in spelen. Het onderwijs is voor mij echt de meest emanciperende kracht in de maatschappij.
Het wordt over het algemeen sterk onderschat hoe moeilijk het leraarschap is, terwijl onderwijs echt de grootste uitdaging van onze huidige samenleving is. Als we echt geloven in de kracht van de maatschappij, zouden we er eigenlijk voor moeten zorgen dat de meest getalenteerde mensen kiezen voor het onderwijs, en er gezamenlijk onze schouders onder zetten om deze mensen met haalbare opdrachten en correcte begeleiding te ondersteunen. In de zakenwereld gaan de moeilijkste opdrachten naar de meest ervaren werknemers en worden juniors gecoacht. Dat zou in het onderwijs ook moeten toegepast worden. Goede leerkrachten zorgen nu eenmaal voor de bouwstenen van de toekomst. .
Afgelopen zomer verwelkomden we een gloednieuwe cohorte leerkrachten die de 394 leerkrachten vervoegden die al eerder via Teach for Belgium de stap naar het onderwijs zetten. Gedurende 2 weken volgden zij een intensieve didactisch-pedagogisch trainingsprogramma om dan aansluitend 2 weken les te geven aan Brusselse leerlingen in onze ZomerAcadémieD’Été. Sinds 1 september staan ze voor de klas en worden ze twee jaar opgevolgd en gecoacht door een Teach for Belgium-mentor. Volg hier de verhalen van onze nieuwe cohorte en ontmoet onze Teach for Belgium-leerkrachten!
