En JIJ gaat leerkracht Nederlands worden?! Het was meermaals de reactie van vrienden en familie toen ik mijn carrièreswitch uit de doeken deed. Iedereen kende mijn talloze spellingfouten, door elkaar gehaspelde spreekwoorden en mijn frequente flaters in de uitspraak van anderstalige woorden. Met de geruststellende gedachte: “De beste voetbaltrainers waren ook niet per se de beste spelers. Motivatie en passie is hetgeen dat telt.” sloeg ik toch deze weg in. Want een zekere passie voor tweedetalenonderwijs had ik wel degelijk. Waar ik eerst nog met ouderlijke dwang en bijhorende frustratietranen rond mijn tiende op mijn eerste Franse taalkamp werd gestuurd, schreef ik me daarna vrijwillig in voor tal van andere kampen, stages, gastgezinnen en internationale talenscholen om mijn Frans en Engels te verbeteren. Gedurende al deze ervaringen ontdekte ik hoe tof het kan zijn om een andere taal aan te leren.  

Het is dat plezier dat ik vandaag de dag ook in mijn werkcontext tegenkom. Lesgeven op een Franstalige school voelt vaak aan alsof ik me bevind in een soort ‘mutatie’ van deze voormalige taaluitwisselingen: dagelijks spreek ik Frans met mijn collega’s, directie en leerlingen. Wanneer ik stuit op woorden die ik niet ken in het Frans, schakel ik automatisch over op mijn kleurrijke opgebouwde collectie van onomatopees, ondersteunende gebaren en Time’s Up gewijze beschrijvingen van deze woorden. Maar het blijft niet enkel bij taal, het is ook een waar cultuurbad. Collega’s die namen van de Franstalige tegenhangers van Frank en Sabine of verwijzingen naar Franse films terloops verwerken in een conversatie, … het heeft me al meermaals interessant ‘Googlewerk’ opgeleverd.

Wacht even, zeg je nu net dat je Frans spreekt met je leerlingen?!‘, hoor ik sommigen onder jullie al denken. “Ja.” is daar het korte antwoord op. Leerlingen zullen meer gemotiveerd zijn voor je les als ze zich verbonden en veilig voelen, m.a.w. als er een zekere band is met hun leerkracht. Als ik merk dat het tegen zit bij één van mijn leerlingen, zal ik met hem/haar na de les even polshoogte nemen. En ja, dit doe ik in het Frans. Bovendien geeft mijn niet-foutloze Franse discours ook een boodschap: taal gaat over communiceren en het durven loslaten van de behoefte om foutloos zinnen in elkaar te boksen.

Dit betekent niet dat ik nooit chitchat met mijn leerlingen in het Nederlands. Dit probeer ik dagelijks voor, tijdens en na mijn les met hen te doen. Iederen moet hiervoor echter voldoende tijd en geduld krijgen om naar zijn/haar woorden te zoeken. Eens die twee condities vervult, kan het een waar feest zijn en hoop ik hen het plezier mee te geven dat ik er altijd aan heb beleefd. Wie weet wordt er soms ‘s avonds gegoogled.

Heb jij ook zin om net als Annemie aan de slag te gaan als leerkracht? Registreer hier.

Vond je dit artikel leuk? Deel het met je netwerk!

Lees ook...

Ontmoet Alumnus Stijn

  In 2021 maakte Stijn de overstap naar het onderwijs en vervoegde de cohorte Meraki die van 2021 tot 2023 het Teach for Belgium-leiderschapstraject doorliep.

Lees meer »

Inschrijven voor onze newsletter

* indicates required
NL
This site is registered on wpml.org as a development site.